We kunnen er niet meer omheen. De ontevredenheid over het huidige programma en de toetsdrift op scholen groeit, evenals de zorgen om de psychische en fysieke gezondheid van onze kinderen. We moeten het onderwijssysteem veranderen willen we voorkomen dat een hele generatie kinderen in de kou komt te staan.
Categoriearchief: Opvoedvraagstukken
Geweldloze communicatie
Ga naar je kamer!
Wat heb jij nou weer gedaan?
Hou op!
Ruim je speelgoed op!
Je moet nu even stil zijn.
Ik hou van je.
Ik zag eens een filmpje van een cabaretier waar een jongetje van een jaar of 4 werd gevraagd welke zinnen zijn ouders het meeste tegen hem zeggen. Hij noemde bovenstaande zinnen.
Gezond gehecht én zelfstandig, zo doe je dat!
Waarom doe jij zo moeilijk over crèches? Hoezo wil jouw kind niet bij Sinterklaas op schoot zitten, is toch leuk?! Waarom laat je je baby niet gewoon even in zijn bedje boven huilen, als hij moe genoeg is valt hij zo in slaap. Zit je niet een beetje te veel op je kinderen? Geef je ze wel genoeg ruimte om zelfstandig te worden?
Komen dit soort vragen je bekend voor? Het zijn vragen die mij gesteld worden, waar ik zo diplomatiek mogelijk op probeer te antwoorden. Van binnen vraag ik me af: waarom is een natuurlijke hechting voor ons westelijke mensen zo onnatuurlijk geworden?
Verbinding als medicijn
Heb jij ook weleens het gevoel dat je kind en jij elkaar niet begrijpen? Ik in ieder geval wel! Mijn kind is stuurs, gedraagt zich raar, zoekt ruzie, wil me zelfs slaan of iets in die trant en ik word te snel boos en hoor mezelf alleen maar negatieve onzin uitkramen.
Met de jaren is het me steeds duidelijker geworden.
Warmte, onze bron van energie
"Alles begint met warmte. In de kou valt alles stil. Kou vatten is iets wat we in ons kikkerlandje maar al te goed kennen. ‘Warm vatten’ zou het omgekeerde kunnen zijn: gezondheid opbouwen."-Edmond Schoorel
Als ik mijn jongste zoon naar bed breng voor zijn middagslaapje, zijn mijn oudste twee jongens alleen beneden. Een hele verantwoordelijkheid voor die twee en de ultieme gelegenheid om gekkigheid uit te halen. Meestal spelen ze gewoon braaf hoor, maar soms staan ze op het aanrecht om bij de koektrommel te komen en soms zetten ze, heel stiekem en zachtjes de televisie aan.
Een dag niet naar buiten is een dag niet geleefd
Als vroeger kinderen een beetje te druk werden in huis, dan stuurde moeder of vader de kinderen de straat op. 'Naar buiten jullie! En als je bent uitgeraasd, mag je weer naar binnen komen.'
Tijden zijn veranderd. Waar veel dingen tegenwoordig beter zijn, missen veel kinderen nu tijd om vrij buiten te kunnen spelen.
Omgaan met woedeaanvallen
Wie kinderen heeft zal af en toe te maken krijgen met woedeaanvallen. Het komt vaak voor dat kinderen zo boos worden, dat ze alleen nog maar huilend, schreeuwend, trappend en om zich heen slaand op de grond kunnen liggen.
Ik vind het als moeder een van de grootste uitdagingen in opvoedland. Herkenbaar?
Verbale opvoeding in de eerste kinderjaren
Is het je wel eens opgevallen dat wij ouders met jonge kinderen vaak leiden aan een soort uitlegdrift? Mij wel en ja ik doe het ook! In dit artikel zal ik proberen uit te leggen waarom een kind de wereld eerst mag ‚grijpen‘, voordat het de wereld kan begrijpen.
Help mijn kind is ziek! Durf ik dat aan?
Gaan jullie graag naar de huisarts in de hoop op een oplossing voor een probleem of blijven jullie het liefst zo lang mogelijk weg uit de wachtkamer? Zijn jullie onzeker als het om ziekte en gezondheid gaat of durven jullie ziekte zelf aan?
Het lijkt alsof tegenwoordig de verbinding met de natuur zo ver van ons verwijderd is dat veel mensen niet meer goed weten om te gaan met natuurlijk lichamelijke processen zoals gezondheid en ziekte. We willen zo graag grip op alles hebben in het leven, dat we alles aangrijpen om geluk en gezondheid maakbaar te maken.
Ik ken dat gevoel van onzekerheid ook in ons gezin; je wil geen helikopterouder zijn, maar je wil ook niet te laat zijn als er echt wat is.
Ik sprak met een dierbare reguliere huisarts over de zorgen van (jonge) ouders. Ik vroeg haar waarom zij denkt dat de wachtkamer van haar praktijk zo vol zit met vragen over huis-tuin-en-keuken ziektes.
Kinderen: radertjes voor de economie of innovatieve mensen?
Er ligt iets op mijn hart, iets wat ik niet begrijp. Wie weet kan een van jullie mij iets hierover uitleggen!? Waarom hebben we met de ontwikkeling van onze kinderen zo’n haast?
Onze kinderen moeten zo vroeg mogelijk beginnen met vaardigheden verwerven en zo vroeg mogelijk prestaties afleveren. Het is prachtig om trotse ouders en kinderen te zien als kindjes onder aanmoediging de eerste stapjes zetten of de eerste letters schrijven. Maar waar is de tijd om vrij en in fantasie te mogen spelen? Waar is de rust om ook eens alleen te zijn en in rust de wereld te leren kennen?
Ik zie een soort snelkookpan; hoe eerder een kind iets kan, hoe trotser we zijn. Hoe eerder een kind voorbereid is voor het echte leven, hoe beter. Maar waarom?